Damodar (rivero)
| Damodar (rivero) | |
|---|---|
 | |
| rivero | |
| Bazaj informoj | |
| Longeco | 592 km |
| Fluo | |
| Geografio | |
| Landoj | Barato |
| Regionoj | Hazaribagh district |
Damodar estas rivero kiu estas alfluanto de Gango. Ĝi fluas tra la Ŝtatoj de Barato nome Ĝarkhando kaj Okcidenta Bengalio. Riĉa en mineralaj rimedoj, la valo estas hejmo de grand-skala aktiveco de minado kaj industrio. Iam konata kiel la Bedaŭro de Bengalio[1] pro siaj detruaj inundoj en la ebenaĵoj de Okcidenta Bengalio, Damodar kaj ties alfluantoj estis iom sennaturigitaj pro la konstruado de kelkaj akvobaraĵoj. Estis la plej poluita rivero de Barato (en 2003).[2]
Etimologio
[redakti | redakti fonton]La nomo signifas "ŝnuro ĉirkaŭ la ventro", derivita el la sanskrita दाम (dama) "ŝnuro" kaj उदर (udara) "ventro". Tiu estas alia nomo de la Hinduisma dio Kriŝno, donita al li pro sia dua patrino ligita al li per granda urno.[3]
Alfluantoj
[redakti | redakti fonton]
Ĝi havas nombrajn alfluantojn aŭ subalfluantojn, kiel Barakar, Konar, Bokaro, Haharo, Jamunia, Ghari, Guaia, Khadia kaj Bhera.[3][4] Damodar kaj Barakar triforkiĝas en la Ĉotanagpur-Altebenaĵo. La rivero pasas tra montetaj areoj kun granda forto, forbalaante ĉion kio kuŝas survoje. Du pontoj de la Granda Ŝoseo Uttarapath ĉe Barhi en la distrikto Hazaribag estis rompitaj de Barakar: nome granda ŝtonponto en 1913 kaj postas ferponto en 1946.[5]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ "Archived copy". Arkivita el la originalo en 2013-10-22. Alirita en 2020-05-26.
- ↑ "Rainwaterharvesting.org". Alirita en 2020-05-26.
- ↑ 3,0 3,1 Chattopadhyay, Akkori, Bardhaman Jelar Itihas O Lok Sanskriti (Historio kaj Folkloro de distrikto Bardhaman.), (en bengala), Vol I, pp. 21- 26, Radical Impression. ISBN 81-85459-36-3
- ↑ Sabharwal, L.R., I.F.S., Conservator of Forests, Bihar, Notes as part of Appendix IV to Report of the Damodar Flood Enquiry Committee, 1943, republikigita en Rivers of Bengal, a compilation, Vol III, 2002, p. 236, West Bengal District Gazeteers, Government of West Bengal
- ↑ Houlton, Sir John, Bihar the Heart of India, 1949, p. 117, Orient Longmans Ltd.